เกมส์ชีวิต

      ..........ใช้ชีวิตให้เหมือนกับการเล่นเกมส์....................

      

       หลายคนอาจเคยเล่นเกมส์ จะเป็นเกมส์อะไรก็ตาม ซึ่งเกมส์บางเกมส์เราสามารถหลีกเลี่ยงโดยไม่เข้าไปต่อสู้กับศัตรูได้  เมื่อเราหลีกเลี่ยงได้ เราก็ควรจะหลีกเลี่ยง ไม่จำเป็นต้องไปเสียเวลาต่อสู้ให้หมดแรงเปล่า  เก็บเรี่ยวแรงไปสู้กับศัตรูตัวอื่นที่เราไม่สามารถหลีกเลี่ยงได้จะดีกว่า   แต่ศัตรูตัวไหน เราไม่สามารถหลีกเลี่ยงได้ก็ต้องต่อสู้ให้ถึงที่สุด สู้อย่างมีสติ ระมัดระวัง ไม่ให้พลาดท่าให้กับศัตรู

       ปัญหาอุปสรรคในชีวิตประจำของเราก็เหมือนศัตรูในเกมส์ ที่คอยขัดขวางไม่ให้เราไปสู่เป้าหมายหรือชัยชนะ  ปัญหาอุปสรรคบางประการเราสามารถหลีกเลี่ยงได้ ถ้าไม่ส่งผลกระทบต่อเรา ก็ควรจะหลีกเลี่ยง  อย่ามัวเสียเวลากับมัน เพราะปัญหาอุปสรรคที่สำคัญกว่า ใหญ่กว่า หนักกว่ายังมีรอเราอีกมากมาย  ถ้าหลีกเลี่ยงไม่ได้ เราก็ควรคิดต่อสู้ ด้วยความเพียรพยายาม มุ่งมั่น อดทน ตามกำลังความรู้ความสามารถ แน่นอนเมื่อต่อสู้แล้ว เป้าหมาย ชัยชนะ ย่อมมีแน่นอน

      การหลีกเลี่ยงปัญหาอุปสรรค ไม่ได้หมายความว่าเราหนีปัญหา หรือ อ่อนแอ  แต่มันคือความฉลาดในการต่อสู้กับปัญหาอุปสรรคของชีวิต

ชีวิตสมบูรณ์

ไม่มีอะไรในโลกนี้ ที่มีความสมบูรณ์  Perfect ไปทุกอย่าง เมื่อมีดีก็ต้องมีเสียอยู่ในตัวแล้วกัน บางสิ่งเราเลือกได้ว่าจะเอาส่วนที่ดีหรือจะเอาส่วนที่เสีย  ส่วนบางสิ่งเราเลือกไม่ได้ เราหลีกเลี่ยงไม่ได้  เราก็ต้องย่อมรับมันไป....ชีวิตที่สมบูรณ์ อาจไม่ใช่ชีวิตของคนที่มีพร้อมทุกอย่าง....โลกที่สมดุลย์ ไม่โลกที่มีแต่แสงแดด หรือมีแต่ฝน  หากเป็นโลกที่มีทั้งแสงแดด  มีฝน มีกลางวัน กลางคืน ต่างหาก.....การมีหลายสิ่ง หลายอย่างมาให้เราสัมผัส ทำให้เรารู้รสชาด รู้คุณค่า ของชีวิต....ทำให้ชีวิตเราได้สัมผัสถึงรสชาดของความสุข ความทุกข์ ความสมหวัง ความผิดหวัง....ถ้าชีวิตเราสมบูรณ์อย่างเราคงเบื่อชีวิตในไม่ช้า....เราจะทานอาหารประเภทเดียวทุกวัน อีกไม่นานเราก็เบื่อ....ทุกวันนี้เราเปลี่ยนเมนูอาหาร สลับสับเปลี่ยนกันไปเราจึงไม่รู้สึกเบื่ออาหาร.......

ทุกย่างก้าว มีค่า

ทุกย่างก้าว ที่ก้าวเดิน คือการเรียนรู้ของชีวิต จงเดินต่อไป เพื่อเรียนรู้สิ่งใหม่ๆ ให้ชีวิตมันคุ้มค่า...เดินไปอย่างมีสติ มีจิตใจที่มุ่งมั่น เพื่อทำความฝันให้เป็นจริง

สิ่งมีค่า กว่าเพชร

ขอเตือนตนเองและคนอื่นที่มีนิสัยเดียวกัน หลายครั้งที่เราชอบสะสมหนังสือดีๆ เห็นคนอื่นซื้อเราก็ซื้อตามเขา แพงก็ซื้อ แต่ซื้อมาแล้วมาสะสมเอาไว้สุดท้ายเป็นรังและอาหารว่างของหนูของแมลงสาบไป...บางครั้งเมื่อเห็นหนังสือถูกทิ้งถูกขว้างก็เสียดาย เลยต้องไปเก็บเอามาไว้ พร้อมคิดว่าคนที่เอามาทิ้งเขาไม่เสียดายเงินที่ซื้อหรือไม่เสียดายหนังสือหรืองัย  หนังสือเป็นสิ่งที่เราต้องอ่าน ไม่ว่าหนังสือนั้นจะเป็นหนังสือประเภทใดก็ตาม มันมีเนื้อหา สาระทั้งนั้น เพียงแต่เราจะรู้จักเอาสาระนั้นจากมันหรือไม่เท่านั้นเอง ค่าของหนังสือไม่ใช่อยู่ที่ราคาซื้อ มันอยู่ที่เราอ่านแล้วนำไปพัฒนาความคิด จินตนาการ ความรู้ เพิ่มพูนปัญญาของเรา....หนังสือจะดีมีราคา ก็ไม่มีค่า ถ้าอยู่ในมือของคนที่ไม่อ่าน เพราะมันว่างอยู่บนชั้นเปล่า เป็นแค่กระดาษ ถ้าอ่านหนังสือนั้นจะกลั้นเป็นความรู้มากมาย ไปสอนคนอื่น ได้ประโยชน์มหาศาล...

สติมาปัญญาเกิด

หยุดสักนิด คิดสักหน่อย ปัญหาเป็นร้อยก็แก้ไขได้ 

การใช้ความรุนแรงกับชีวิต ทรัพย์สิน ไม่ใช่ทางออกของปัญหา 

แต่กลับช้ำเติมให้ปัญหามากขึ้นกว่าเดิม....

แน่นอนคนไม่ประสบปัญหาย่อมพูดได้ แต่เราทุกคนล้วนก็มีปัญหานี่ คนอื่นเขาทำไมอยู่รอด ปลอดภัย เอาชนะปัญหาได้ เขาก็ทคน เราก็คน ทำไมจะเอาชนะอย่างเขาไม่ได้.....

ลงมือทำด้วยตนเอง....

หลายคนเวลาทำงาน มักพูดว่า...ทำๆให้มันเสร็จไปก่อน จะได้รีบส่ง งานอื่นมีมากมายให้ทำอยู่ แล้วก็ทำงานแบบลวกๆแบบขอไปที ไม่สนใจความถูกต้อง ความเรียบร้อยของงานที่แท้จริง หารู้ไม่ว่าการกระทำอย่างนั้น หากทำบ่อยๆจะกลายเป็นการสร้างที่ไม่ดีให้กับตนเอง นอกจากนั้นยังทำให้เกิดความไม่ไว้วางใจ ขาดความน่าเชื่อถือจากบุคคลหรือหน่วยงานอื่นอีกด้วยและเป็นปัจจัยหนึ่งที่ทำให้เราไม่ประสบความสำเร็จในชีวิตการงาน.....ดังนั้น การทำงาน อย่าทำแบบขอไปที เพราะนั่นคือการสร้างนิสัยที่ไม่ดีให้กับตัวคุณเอง....(01-02-2557 07:45น.)