เกมส์ชีวิต

      ..........ใช้ชีวิตให้เหมือนกับการเล่นเกมส์....................

      

       หลายคนอาจเคยเล่นเกมส์ จะเป็นเกมส์อะไรก็ตาม ซึ่งเกมส์บางเกมส์เราสามารถหลีกเลี่ยงโดยไม่เข้าไปต่อสู้กับศัตรูได้  เมื่อเราหลีกเลี่ยงได้ เราก็ควรจะหลีกเลี่ยง ไม่จำเป็นต้องไปเสียเวลาต่อสู้ให้หมดแรงเปล่า  เก็บเรี่ยวแรงไปสู้กับศัตรูตัวอื่นที่เราไม่สามารถหลีกเลี่ยงได้จะดีกว่า   แต่ศัตรูตัวไหน เราไม่สามารถหลีกเลี่ยงได้ก็ต้องต่อสู้ให้ถึงที่สุด สู้อย่างมีสติ ระมัดระวัง ไม่ให้พลาดท่าให้กับศัตรู

       ปัญหาอุปสรรคในชีวิตประจำของเราก็เหมือนศัตรูในเกมส์ ที่คอยขัดขวางไม่ให้เราไปสู่เป้าหมายหรือชัยชนะ  ปัญหาอุปสรรคบางประการเราสามารถหลีกเลี่ยงได้ ถ้าไม่ส่งผลกระทบต่อเรา ก็ควรจะหลีกเลี่ยง  อย่ามัวเสียเวลากับมัน เพราะปัญหาอุปสรรคที่สำคัญกว่า ใหญ่กว่า หนักกว่ายังมีรอเราอีกมากมาย  ถ้าหลีกเลี่ยงไม่ได้ เราก็ควรคิดต่อสู้ ด้วยความเพียรพยายาม มุ่งมั่น อดทน ตามกำลังความรู้ความสามารถ แน่นอนเมื่อต่อสู้แล้ว เป้าหมาย ชัยชนะ ย่อมมีแน่นอน

      การหลีกเลี่ยงปัญหาอุปสรรค ไม่ได้หมายความว่าเราหนีปัญหา หรือ อ่อนแอ  แต่มันคือความฉลาดในการต่อสู้กับปัญหาอุปสรรคของชีวิต

ชีวิตสมบูรณ์

ไม่มีอะไรในโลกนี้ ที่มีความสมบูรณ์  Perfect ไปทุกอย่าง เมื่อมีดีก็ต้องมีเสียอยู่ในตัวแล้วกัน บางสิ่งเราเลือกได้ว่าจะเอาส่วนที่ดีหรือจะเอาส่วนที่เสีย  ส่วนบางสิ่งเราเลือกไม่ได้ เราหลีกเลี่ยงไม่ได้  เราก็ต้องย่อมรับมันไป....ชีวิตที่สมบูรณ์ อาจไม่ใช่ชีวิตของคนที่มีพร้อมทุกอย่าง....โลกที่สมดุลย์ ไม่โลกที่มีแต่แสงแดด หรือมีแต่ฝน  หากเป็นโลกที่มีทั้งแสงแดด  มีฝน มีกลางวัน กลางคืน ต่างหาก.....การมีหลายสิ่ง หลายอย่างมาให้เราสัมผัส ทำให้เรารู้รสชาด รู้คุณค่า ของชีวิต....ทำให้ชีวิตเราได้สัมผัสถึงรสชาดของความสุข ความทุกข์ ความสมหวัง ความผิดหวัง....ถ้าชีวิตเราสมบูรณ์อย่างเราคงเบื่อชีวิตในไม่ช้า....เราจะทานอาหารประเภทเดียวทุกวัน อีกไม่นานเราก็เบื่อ....ทุกวันนี้เราเปลี่ยนเมนูอาหาร สลับสับเปลี่ยนกันไปเราจึงไม่รู้สึกเบื่ออาหาร.......

ทุกย่างก้าว มีค่า

ทุกย่างก้าว ที่ก้าวเดิน คือการเรียนรู้ของชีวิต จงเดินต่อไป เพื่อเรียนรู้สิ่งใหม่ๆ ให้ชีวิตมันคุ้มค่า...เดินไปอย่างมีสติ มีจิตใจที่มุ่งมั่น เพื่อทำความฝันให้เป็นจริง

สิ่งมีค่า กว่าเพชร

ขอเตือนตนเองและคนอื่นที่มีนิสัยเดียวกัน หลายครั้งที่เราชอบสะสมหนังสือดีๆ เห็นคนอื่นซื้อเราก็ซื้อตามเขา แพงก็ซื้อ แต่ซื้อมาแล้วมาสะสมเอาไว้สุดท้ายเป็นรังและอาหารว่างของหนูของแมลงสาบไป...บางครั้งเมื่อเห็นหนังสือถูกทิ้งถูกขว้างก็เสียดาย เลยต้องไปเก็บเอามาไว้ พร้อมคิดว่าคนที่เอามาทิ้งเขาไม่เสียดายเงินที่ซื้อหรือไม่เสียดายหนังสือหรืองัย  หนังสือเป็นสิ่งที่เราต้องอ่าน ไม่ว่าหนังสือนั้นจะเป็นหนังสือประเภทใดก็ตาม มันมีเนื้อหา สาระทั้งนั้น เพียงแต่เราจะรู้จักเอาสาระนั้นจากมันหรือไม่เท่านั้นเอง ค่าของหนังสือไม่ใช่อยู่ที่ราคาซื้อ มันอยู่ที่เราอ่านแล้วนำไปพัฒนาความคิด จินตนาการ ความรู้ เพิ่มพูนปัญญาของเรา....หนังสือจะดีมีราคา ก็ไม่มีค่า ถ้าอยู่ในมือของคนที่ไม่อ่าน เพราะมันว่างอยู่บนชั้นเปล่า เป็นแค่กระดาษ ถ้าอ่านหนังสือนั้นจะกลั้นเป็นความรู้มากมาย ไปสอนคนอื่น ได้ประโยชน์มหาศาล...

สติมาปัญญาเกิด

หยุดสักนิด คิดสักหน่อย ปัญหาเป็นร้อยก็แก้ไขได้ 

การใช้ความรุนแรงกับชีวิต ทรัพย์สิน ไม่ใช่ทางออกของปัญหา 

แต่กลับช้ำเติมให้ปัญหามากขึ้นกว่าเดิม....

แน่นอนคนไม่ประสบปัญหาย่อมพูดได้ แต่เราทุกคนล้วนก็มีปัญหานี่ คนอื่นเขาทำไมอยู่รอด ปลอดภัย เอาชนะปัญหาได้ เขาก็ทคน เราก็คน ทำไมจะเอาชนะอย่างเขาไม่ได้.....