รู้จัก รอ รุก รับ เพื่อความสำเร็จ

ผู้ที่มุ่งทำการงานเพื่อเข้าสู่เป้าหมาย ไม่ใช่ผู้ประสบความสำเร็จเสมอไป...บางครั้งยิ่งเร่งรีบทำ อาจยิ่งช้า บางครั้งทุ่มเทมากมาย อาจเหนื่อยแรงเปล่า....
ผู้ประสบความสำเร็จ...เขาจึงต้องรู้จัก คำว่า "รอ" "รุก" "รับ"

รอ = งานหลายงานต้องรอจังหวะเวลาที่เหมาะสม ลงมือทำจึงสำเร็จและรอ อีกอย่าง คือ ทำงานไปเรื่อยๆ พอผลงานเป็นที่ประจักษ์เด่นชัด ความสำเร็จก็เกิด คือรอการให้ผลของการกระทำนั้นๆเพราะงานบางอย่างต้องใช้เวลานาน ถ้าไม่รู้จัก รอ ไม่มีความอดทน ก็อาจล้มเลิกก่อน ความสำเร็จก็ไม่เกิด

รุก = งานบางงานจะนั่งรอให้มันมาหา เหมือนเสือรอเยื่ออยู่ในถ้ำไม่ได้ ต้องดิ้นรน สู้ทน แสวงหา ลงมือทำสุดความสามารถ จึงจะได้งาน จึงจะสำเร็จ มัวรอก็เสียโอกาสไป...

รับ = งานบางงานหรือโอกาสบางอย่าง มันมาหาเราถึงที่ เราต้องรีบไขว่คว้ารับมันไว้ด้วยด่วน มัวช้า ลังเล ก็อดพอดี. รับอีกอย่างคือ งานทุกงานมีปัญหาอุปสรรค เราต้องพร้อมที่จะรับมัน บางครั้งไม่สำเร็จ ก็ต้องน้อมรับ เริ่มต้นใหม่เรื่อยๆจนสำเร็จ...เมื่อกล้าที่จะรับความสำเร็จ ก็ต้องกล้าที่จะรับปัญหาอุปสรรคต่างๆที่ส่งมาทดสอบเราก่อนความสำเร็จจะเกิดด้วย และ ที่สำคัญต้องการที่จะรับผิดชอบในสิ่งที่ตนเองทำ ทั้งในทางบวกและทางลบ

..........พ.พุทธวชิรกุล..........

หลายครั้งที่เราให้คนอื่นช่วยทำงาน เพราะเราคิดว่ามันยาก เราทำไม่ได้ โดยที่ไม่ได้ลงมือทดลองทำ....แต่ถ้าเราได้ทดลองทำ เราจะรู้ความยาก ง่ายของงาน บางครั้งก็จำเป็นต้องพึ่งคนอื่น แต่บางครั้งคนอื่นก็ไม่จำเป็นต่องานนั้น...

...การให้คนอื่นทำงาน หลายครั้งที่ไม่ตรงกับความต้องการของเรา หลายครั้งที่เขาทำให้เราไม่ดี...จะโทษคนอื่นก็ไม่ได้ เพราะเราขอเขาให้มาทำเอง

...งานจะออกมาดีได้ ก็ด้วยเราทำงาน เพราะ งานออกมาต้องกับความต้องการ ความคิด ความรู้ ความสามารถ รูปแบบของเรา ซึ่งจะภูมิใจกว่าการใช้ให้คนอื่นทำแทน...

ความสำเร็จของงานเกิดจาก
1.เรารักและพอใจในงานที่ทำ
2.เราทำงานนั้นด้วยความเพียร พยายาม มีความมานะอดทน
3.เรามีความตั้งใจ เอาใจใส่ในงานที่ทำ
4.เราต้องรู้จักพิจารณาหาวิธีการในการทำงานให้สำเร็จ ตลอดรู้จักหาวิธีป้องกัน  แก้ไข ปัญหาของงานนั้นๆด้วย

...ดังนั้น  อย่าตัดสิน ความยาก ง่ายของงาน ด้วยการคิดเอาเอง  โดยไม่ได้ทดลองทำ....

..ความสมบูรณ์ของชีวิตจากภายในจิตใจ....

มนุษย์เมื่อรู้สึกว่าชีวิตของตนไม่สมบูรณ์ ย่อมแสวงหาสิ่งภายนอกมาเติมเต็มให้ชีวิต โดยเฉพาะความรัก แต่ความรักหาใช่สิ่งที่เติมเต็มให้ชีวิตสมบูรณ์ไม่....มนุษย์จึงแสวงหาอยู่ร่ำไป จนชีวิตจะหาไม่ ก็ไม่เจอหรือไม่สมบูรณ์...เหนื่อยแรงเปล่า....เรามั่วหาสิ่งภายนอก จนลืมมองหาความสมบูรณ์ของชีวิตจากภายใน...

เพิ่มคำอธิบายภาพ